جادوفش
لغتنامه دهخدا
جادوفش . [ ف َ ] (ص مرکب ) مانند جادو. جادونما. بمانند جادو :
فرازش نوردید و کردش نشان
بدادش بدان پیر جادوفشان .
|| کنایه از فتان و فریبا :
کاخ او پر بتان جادوفش
باغ او پر فغان کبک خرام .
فرازش نوردید و کردش نشان
بدادش بدان پیر جادوفشان .
دقیقی (از شاهنامه چ بروخیم ).
|| کنایه از فتان و فریبا :
کاخ او پر بتان جادوفش
باغ او پر فغان کبک خرام .
فرخی .