جارزةلغتنامه دهخداجارزة. [ رِ زَ ] (ع ص ) ارض جارزة؛ زمین خشک و درشت که ریگ فراگرفته باشد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). || زمین هموار. (منتهی الارب ). ج ، جَوارِز. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
