جاضلغتنامه دهخداجاض . [ جاض ض ] (ع ص ) نعت فاعلی از جَض ّ. خرامنده . || حمله کننده . (منتهی الارب ). و فعل آن با «علی » متعدی شود. یقال : جض علیه بالسیف . || سخت دونده . (منتهی الارب ).
