جامعالاطراف
لغتنامه دهخدا
جامعالاطراف . [ م ِ عُل ْ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِمرکب ) آنچه یا آنکه در آن رعایت جانبها شده باشد، چنانکه در هیچ قسمتی اهمال نشده باشد. در بردارنده ٔ همه ٔ جوانب . || (در فضل ) جامع بودن ؛ کمال فضل را داشتن . || (در جسم ) کامل بودن آن .
