جامه ٔ نادوخته
لغتنامه دهخدا
جامه ٔ نادوخته . [ م َ / م ِ ی ِ ت َ / ت ِ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از کفن :
جامه ٔ نادوخته پوشیده هم روزنخست
هر کسی کو را گرفت از هیبت تیغ تو تب .
جامه ٔ نادوخته پوشیده هم روزنخست
هر کسی کو را گرفت از هیبت تیغ تو تب .
فرخی .