جامگی خوار
لغت‌نامه دهخدا
جامگی خوار. [ م َ / م ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) وظیفه خوار. مستمری بگیر. اجرت گیر :
که ای جامگی خوار تدبیر من
ز جام سخن چاشنی گیر من .
همه صیرفی طبع بازارگان
جگرخواره ٔجامگی خوارگان .
و رجوع به جامگی خوار شود. || کنایه از مردم شرابخوار. || خدمتکار راهم گویند. || مردم علوفه دار. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
که ای جامگی خوار تدبیر من
ز جام سخن چاشنی گیر من .
نظامی .
همه صیرفی طبع بازارگان
جگرخواره ٔجامگی خوارگان .
نظامی .
و رجوع به جامگی خوار شود. || کنایه از مردم شرابخوار. || خدمتکار راهم گویند. || مردم علوفه دار. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
