جان آهنین
لغتنامه دهخدا
جان آهنین . [ ن ِ هََ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از بی رحم و سخت جان و دلاور باشد و آنرا آهن جان و آهنی جگر نیز خوانند. (آنندراج ) :
سرکشان گر پیش او آرند جان آهنین
زآتش سیماب گون تیغش رخ زرین برند.
سرکشان گر پیش او آرند جان آهنین
زآتش سیماب گون تیغش رخ زرین برند.
مختاری (از آنندراج ).