جان افشان

جان افشان . [ اَ ] (نف مرکب ) جان فداکننده . آنکه جان را در راه کسی یا چیزی بدهد :
جان بیگانه ستاند ملک الموت بزجر
زجر حاجت نبود عاشق جان افشان را.

سعدی .

|| افشاننده ٔ جان . ریزنده ٔ جان . جان بخش :
ای تماشاگاه جانها طرف لاله ستان تو
مطلع خورشید زیر زلف جان افشان تو.

خاقانی .