جان نواز
لغت‌نامه دهخدا
جان نواز. [ جان ْ ن َ ] (نف مرکب ) نوازنده ٔ جان . آرامش دهنده ٔ جان :
دفلی است دشمن من و من شهد جان نواز
چون شهد طعم حنظل و خوره کجا بود؟
مرهمش جان نواز تنگدلان
آهنش بند پای سنگدلان .
بدان تا لهو نازش را ببینم
جمال جان نوازش را ببینم .
مغنی بدان جرّه ٔ جان نواز
بر آهنگ ما ناله ٔ نو بساز.
- ناله ٔ جان نواز ؛ آواز خوش .
|| از اسماء محبوب . (آنندراج ). معشوق :
باغ پر شور از آن خوش آوازی
جان نوازان درو بجان بازی .
شاه از آن جان نواز دلداده
شب نشین سپیده دم زاده .
دفلی است دشمن من و من شهد جان نواز
چون شهد طعم حنظل و خوره کجا بود؟
دقیقی .
مرهمش جان نواز تنگدلان
آهنش بند پای سنگدلان .
نظامی .
بدان تا لهو نازش را ببینم
جمال جان نوازش را ببینم .
نظامی .
مغنی بدان جرّه ٔ جان نواز
بر آهنگ ما ناله ٔ نو بساز.
نظامی .
- ناله ٔ جان نواز ؛ آواز خوش .
|| از اسماء محبوب . (آنندراج ). معشوق :
باغ پر شور از آن خوش آوازی
جان نوازان درو بجان بازی .
نظامی .
شاه از آن جان نواز دلداده
شب نشین سپیده دم زاده .
نظامی .
