جان پناه
لغت‌نامه دهخدا
جان پناه . [ جام ْ پ َ ] (اِ مرکب ) پناه جان . محافظ جان . آنچه جان را نگاهدارد :
گفت هین اکنون چه میخواهی بخواه
گفت فرما باد را ای جان پناه .
|| (اصطلاح نظامی ) گودالی که هنگام تیراندازی در زمین کنند تا از آسیب گلوله ٔدشمن مصون باشند :
ساخته پیش کید دیو لعین
جان پناهی ز قلعه ٔ یاسین .
گفت هین اکنون چه میخواهی بخواه
گفت فرما باد را ای جان پناه .
مولوی .
|| (اصطلاح نظامی ) گودالی که هنگام تیراندازی در زمین کنند تا از آسیب گلوله ٔدشمن مصون باشند :
ساخته پیش کید دیو لعین
جان پناهی ز قلعه ٔ یاسین .
دهخدا.
