جان آوردن

جان آوردن . [ وَ دَ ] (مص مرکب ) جان هدیه کردن . جان تقدیم کردن :
پیش یار آنها که جان آرند بیشک جان برند
صدق پیش آور که اینجا هرچه آرند آن برند.

کاتبی نیشابوری (از ارمغان آصفی ).

|| بتنگ آوردن . عذاب و سختی دادن :
بجان آوردن دوشینه منگر
بجان بین کاوریدم دیده بر در.

نظامی .

جهان گرچه کارش بجان آورد
نه ممکن که سر در جهان آورد.

نظامی .