جاکونتنلغتنامه دهخداجاکونتن . [ ن ُ ت َ ] (مص م ) بلغت زند و پازند بمعنی آوردن باشد که در مقابل بردن است . (برهان ). این کلمه هزوارش است و اصل آن «جایتگونتن » که در پهلوی بمعنی آوردن است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به کتاب مذکور شود.
