جا داشتن
لغتنامه دهخدا
جا داشتن . [ ت َ ] (مص مرکب ) گنجایش داشتن . ظرفیت داشتن . وسعت داشتن . || نگاهبان ساختن . کسی را به نگاهبانی گماشتن :
بنوبت تو جا دار از پاسبان
کسانی که هم گرد و هم پهلوان .
بنوبت تو جا دار از پاسبان
کسانی که هم گرد و هم پهلوان .
اسدی .
