جبوری

جبوری . [ ج ُ ] (اِخ ) سلطان بن ناصربن احمد.از فضلاء بغداد بود و مشهور به جبوری ، و منسوب به جبور است که نام قبیله ٔ بزرگی در کنار نهر خابور میباشد. وی در خابور متولد شد و به بغداد و حجاز و دمشق سفر کرد و در راه عراق به مکه بسال 1138 هَ . ق . درگذشت . او را دو شرح است : یکی در «القراآت السبع» و دیگری در «النحو» میباشد. (از الاعلام زرکلی ج 1 ص 378).