جب ء

جب ء. [ ج َب ْءْ ] (ع اِ) سماروغ سرخ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). سماروق سرخ . (آنندراج ). || پشته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || چاهک در زمین که آب در آن گرد آید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، اَجْبُوْءٌ. جِبَاَةٌ. جَباءَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (مص ) بددلی کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || برجستن شمشیر از زخم گاه و کار نکردن آن . || بازایستادن . || ناخوش داشتن . || برآمدن . ناگهان برآمدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ناگهان بیرون آمدن افعی و کفتار و کلاکموش از لانه ٔ خود. || پنهان شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (قطرالمحیط). || فروختن مَغرَه را که گل سرخ باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (قطر المحیط). || کج کردن گردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).