جحلنجعة
لغت‌نامه دهخدا
جحلنجعة. [ ج َ ل َ ج َ ع َ ] (ع مص ) شاذ و نادراست . مجدالدین درباره ٔ این گفته ٔ ابوالهَمَیْسَع:
ان تدمعی صوبک صوب المدمع
یجری علی الخد کصب الثعثع
من طمحة صبیرها جحلنجع
گوید: این کلمه را آورده ولی تفسیر نکرده اند. و گویند ابوالهَمَیْسَع از اعراب مدین است و ما سخن او را نمی فهمیم . (از منتهی الارب ).
ان تدمعی صوبک صوب المدمع
یجری علی الخد کصب الثعثع
من طمحة صبیرها جحلنجع
گوید: این کلمه را آورده ولی تفسیر نکرده اند. و گویند ابوالهَمَیْسَع از اعراب مدین است و ما سخن او را نمی فهمیم . (از منتهی الارب ).
