جحن

جحن . [ ج َ ح ِ ] (ع ص ، اِ) بطی ءالشباب . (از منتهی الارب ) (صحاح ). || گیاه کوتاه و ضعیف بی آب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از صحاح ) (از اقرب الموارد) :
فأنبتها نباتاً غیر جحن .

نمربن تولب (از تاج العروس ).

و سکون حاء بجهت تخفیف است .(لسان از تاج العروس ). || کنه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). || بدپرورده :
و قد عرِقت مغابنها و جادت
بدرتها قِری جحن قَتین .

الشمّاخ (از لسان العرب ).

- صبی جحن ؛ کودک ناگواردشده . (صحاح ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ).