جخراء

جخراء. [ ج َ ] (ع ص ، اِ) زن گنده فرج . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). زن گشاد فرج و بدبو. (از قطر المحیط) (از ذیل اقرب الموارد). الجخراء؛المراءة الواسعةالتفلة. (از قطر المحیط) (ذیل اقرب الموارد). || آنکه فرجش فراخ و گنده باشد.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || چشم تنگ چرکین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از قطر المحیط) (از ذیل اقرب الموارد): عین جخراء؛ ضیقة فیها غمص و رمص . (از قطر المحیط) (لسان از ذیل اقرب الموارد).