جذامیر
لغتنامه دهخدا
جذامیر. [ ج َ ] (ع اِ) ج ِ جُذمور. (منتهی الارب ). ج ِ جذمور به معنی اصل و بن هرچیز یا اول آن . و پاره ای از شاخ درخت که بر تنه مانده باشد بعد از بریدن . (آنندراج ). رجوع به جذمور شود. || همه . تمام : اخذه بجذامیر؛ گرفت همه ٔ آن را. (ناظم الاطباء).