جذمة

جذمة. [ ج َ ذَم َ ] (ع اِ) پیه بالایین خرمابن و آن نفیس تر باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). بالای دل خرما است و آن نیکوترین اوست . (شرح قاموس ). || جای بریدگی دست . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (شرح قاموس ). جَذَمَه . (منتهی الارب ) (شرح قاموس ). رجوع به این کلمه شود. || خوشه های خرما که در یک قمع برآیند. (از ذیل اقرب الموارد).