جذمة

جذمة. [ ج ِ م َ ] (ع اِ) پاره ای از رسن و جز آن که سر آن بتراشند و اصل آن باقی دارند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پاره ای از چیز است که بریده شده است از کناره ٔ او و مانده است بیخ او. (شرح قاموس ) (ازاقرب الموارد). یقال : رأیت فی یده جذمة حبل ؛ یعنی قطعه ای از آن . (اقرب الموارد). || تازیانه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (شرح قاموس ). || پاره ٔ تازیانه . (مهذب الاسماء). آنچه از تازیانه ماند پس رفتن [ بریده شدن یا سائیده شدن ] طرف آن . (از اقرب الموارد). یقال : «شالت الجذم »؛ اَی بقایا السیاط بعد ذهاب اطرافها. (اقرب الموارد). ج ، جِذَم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ).