جذمی

جذمی . [ ج َ ذَ ] (اِخ )بشربن حنش معروف به جارود منسوب به جذیمةبن عوف بن بکربن عوف بن انماربن عمروبن ودیعةبن لکیزبن افصی بن عبدالقیس است که بطنی بزرگ از ودیعةبن نزارند. و برخی اسم او را جارودبن معلی و بعضی جز آن گفته اند. وی دراصل عبدی و سپس جذمی است . او را با پیغمبر اکرم (ص )صحبتی است و از وی روایت دارد. (از لباب الانساب ).