جرجانی

جرجانی . [ ج ُ ] (اِخ ) سری بن اسماعیل بن احمدبن ابراهیم بن عباس بن مرداس مکنی به ابوالعلاء. از فقیهان و عالمان بود. وی احادیث محمدبن عثمان بن ابوشیبه و تفسیر شبل را به سال 368 هَ . ق . از جد خود ابوبکر اسماعیلی استماع کرد و پس از پدر خود سعد اسماعیلی مقام افتاء به وی رسید. او تنهاکسی بود که از طرف جد خود به استماع تفسیر شبل اختصاص یافت . وی همراه پدر بمکه رفت و در بغداد تصانیف شیخ ابوالحسن علی بن عمر حافظ دارقطنی را از او استماع کرد و همچنین در بغداد از ابوحفص بن شاهین و ابوالحسن علی بن عمرختلی و ابوحفص کتانی و عبیداﷲبن حبابة و جماعت دیگری از مردم بغداد و کوفه و مکه و مدینه استماع حدیث کردو در ری از ابوالحسن قصار فقیه و گروهی دیگر و در همدان از جبریل و گروهی دیگر و در جرجان از ابواحمد غطریفی و جز او حدیث شنید. او فقه و فرایض تدریس میکرد و جماعتی متخرج درس او شدند. وی بسال 360 هَ . ق . بدنیا آمد. (از تاریخ جرجان ابوالقاسم سهمی ص 185).