جرجانی

جرجانی . [ ج ُ ] (اِخ ) محمدبن علی بن محمدبن علی ملقب به میر سیدشمس الدین پسر میر سیدشریف جرجانی . از علماء بنام قرن هشتم هجری بشمار است . قاضی نوراﷲ شوشتری آرد:وی به حلیه ٔ فیض سرمدی و زیور خلق محمدی آراسته بود. مولانا خضر حبلرودی که از تلامذه ٔ اوست در خطبه ٔ کتاب نهج المسترشدین بصحت عقیده ٔ او اِشعار داشته است وبالجمله چون خدمت میر از حب ّ جاه عاری و منکر طریقه ٔ دنیاداری بود در اظهار مذهب آباء و اجداد خودداری نمی کرد و همواره مذهب شیعه را نصرت و یاری مینمود.
تألیفات او بدین قرار است : 1- شرح خطبه ٔ متوسط شرح کافیة. 2- شرح هدایة در حکمت . 3- شرح ارشاد در نحو. 4- شرح فوائد غیاثیة. 5- حاشیه ای بر طوالع. 6- الغرة و الدرة ترجمه ٔ عربی دو رساله ٔ کبری و صغری در علم منطق که اصل تألیف آن از پدر اوست . وی بسال هشتصد و سی و هشت هَ . ق . درگذشت . (از مجالس المؤمنین ص 249).