جرجر

جرجر. [ ج َ ج َ ] (ع اِ) خرمن کوب آهنی . (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || گردون . (مهذب الاسماء). || باقلا. جَرجَر. (متن اللغة) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تره تیزک . اللغة). جرجیر. (از متن اللغة). || نخود. (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (ناظ-م الاطب-اء). جِرجِر.(منتهی الارب ) (متن اللغة) (ناظم الاطباء). || شکاف شکاف زیرا که جر شکاف هر چیز است عموماً و شکاف زمین مثل آب کند خصوصاً. (آنندراج ) :
آیینه ٔ حسود ترا موریانه خورد
نی نی که کرد صورت او جرجر آینه .

باقر کاشی (از آنندراج ).