جرعه فشاندن

جرعه فشاندن . [ ج ُ ع َ / ع ِ ف ِ دَ ] (مص مرکب ) یک آشام یا شراب افشاندن :
ما صبوحی طلبان صوفی صافی نفسیم
جرعه بر صبح فشاند لب میخواره ٔ ما.

طالب آملی (از ارمغان آصفی ).

دیده می پالای و گیتی خاکپای
جرعه های این بر آن خواهم فشاند.

خاقانی .