جرعه ماندن
لغتنامه دهخدا
جرعه ماندن . [ ج ُ ع َ / ع ِ دَ ] (مص مرکب )یک آشام آب یا شراب در ظرف باقی ماندن :
در شیشه جرعه ای ز شراب شبانه ماند
اسباب فتنه بازبدست زمانه ماند.
در شیشه جرعه ای ز شراب شبانه ماند
اسباب فتنه بازبدست زمانه ماند.
مرشد یزدی (از ارمغان آصفی ).