جرول
لغت‌نامه دهخدا
جرول . [ ] (اِخ ) یا حروبن مالک بن عمروبن عزیزبن مالک بن عوف بن عمروبن عوف بن مالک بن اوس انصاری . ابن کلبی او را ذکر کرده و گوید: بسربن ارطاة هنگامی که از طرف معاویة بمدینه بجنگ رفته بود خانه ٔ این شخص را که از شورشیان مخالف عثمان بود در مدینه ویران کرد و این واقعه در اواخر خلافت حضرت علی (ع ) روی داد. (از الاصابة فی تمییز الصحابة).
