جریر

جریر. [ ج َ ] (اِخ ) ابن عبدالعزیز یا عبدالمسیح از بنی ضبیعه از طایفه ٔربیعه ملقب به متلمس . از شعرای عصر جاهلی و از مردم بحرین است . وی دایی طرفةبن عبد و ندیم عمروبن هند پادشاه عراق بود، سپس عمرو را هجو کرد و او قصد قتل شاعر کرد و جریر به شام گریخت و به ملوک آل جفنه پیوست و در حدود سال 50 قبل از هجرت در بصری از توابع حوران سوریه درگذشت . و سرچشمه ٔ این مثل عربی «اشأم من صحیفةالمتلمس » همین شاعر است ؛ زیرا وی از طرف عمروبن هند نامه ای برای عامل او در بحرین برد که در آن فرمان قتل شاعر نوشته شده بود. عامل نامه را گشود و برای جریر خواند، پس از آن او را در نهر حیره انداخت ولی نجات یافت . دیوان شعری دارد که آنچه از اشعارش باقی مانده در آن گرد آمده است . این دیوان توسط فولرس مستشرق به آلمانی ترجمه شده است . (از اعلام زرکلی ). و رجوع به عقدالفرید شود.