جزاء

جزاء. [ج ِ ] (ع مص ) پاداش دادن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ). || غالب آمدن کسی را در جزا دادن . (منتهی الارب ). غلبه کردن کسی را در پاداش دادن . (از تاج المصادر بیهقی ). || (اِ) ج ِ جزیة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ جزیه ، بمعنی خراج زمین و آنچه از ذمی میگیرند. (از آنندراج ).
- جزاء رؤس اهل ذمه ؛ خراج سرانه که از کافران ذمی گرفته میشود. (یادداشت مؤلف ).