جزع بسلیلغتنامه دهخداجزع بسلی . [ ج َ ع ِ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی جزع است که قشر بالا و پایین آن قرمز مایل به سیاه باشد و خطوط سفیدی فاصل میان آن دو قشر است . رجوع به جزع و الجماهر بیرونی ص 176 شود.
