جزلاء

جزلاء. [ ج َ ] (ع ص ) مؤنث اَجْزَل ، بمعنی شتری که دوشش ریش بود. (از منتهی الارب ). و رجوع به اجزل شود. || تأنیث جَزْل ، بمعنی جوانمرد بسیاردهش و خردمند محکم رأی . (از منتهی الارب ). و رجوع به جزل شود. جَزلَة. (منتهی الارب ). و رجوع به جزلة شود.