جسیمة

جسیمة. [ ج َ م َ ] (ع ص ) تأنیث جسیم به معنی بزرگ و تناور. (منتهی الارب ). رجوع به جسیم شود: احسن اﷲ حفظک و حیاتک و امتع امیرالمؤمنین بک و بالنعمة الجسیمة. (تاریخ بیهقی ص 298). || زمین بلند که بر آن آب رفته باشد. ج ، جِسام . (منتهی الارب ).