جشنس بن دیلمی
لغت‌نامه دهخدا
جشنس بن دیلمی . [ ] (اِخ ) یکی از سردارانی که بنا به اشاره ٔ پیغامبر اسلام (ص ) به جنگ اسود رفت : پیغامبر در مرض موت خود وبربن یحنس را به یمن فرستاد و مسلمین را به دفع اسود از راه جنگ یا فتک غیله مأمور فرمود و فیروز دیلمی و داذویه اصطخری و حشیش (ظ: جشنس )بن دیلمی با قیس بن مکشوح سردار سپاه اسود در قتل وی متفق شدند... (طبری از حاشیه ٔ مجمل التواریخ و القصص ).
