جش اعیارلغتنامه دهخداجش اعیار. [ ج ُش ْ ش ِ اَ ] (اِخ ) جایی است در بادیه دارای آبهای شور. (معجم البلدان ). جایی است یا آبی است شور در اطراف شریه . (منتهی الارب ).