جعفرلغتنامه دهخداجعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن حسن (ناصرکبیر) سومین از دعاة علوی طبرستان مکنی به ابوالقاسم ، داماد ماکان کاکی و پدرزن حسن بن قائم داعی صغیر و مدعی داعی صغیر از 304 تا 311 هَ . ق . رجوع به ابوالقاسم جعفر و داعی شود.
