جعفر

جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی بن حسن بن علی کلبی (متوفی 375 هَ . ق .) امیری از امیران کلبی (فرمانروایان جزیره ٔ سیسیل ) بود که در آغاز کار از ندیمان العزیز باﷲ فاطمی (فرمانروای مصر) بشمار میرفت و دردستگاه او به مرتبه ٔ وزارت رسید، سپس به سال 373 هَ. ق . به فرمانروائی جزیره ٔ سیسیل گماشته شد و پس ازناآرامی و اضطرابی که پیش از وی در آنجا حکمفرما بود در دوران وی آرامشی پدید آمد. وی مردی نیکخو و دانش پرور بود و در کاخ او در بلرم گروهی از عالمان و ادیبان شایسته گرد می آمدند. روزگار وی چندان بدرازا نکشید و در جزیره ٔ سیسیل درگذشت . (الاعلام زرکلی ج 2).