جعیفران

جعیفران . [ ج ُ ع َ ف َ ] (اِخ ) ابن علی بن اصفربن السری بن عبدالرحمان الانباری ملقب به موسوس . زادگاهش بغداد و مسکنش سامرا بود. وی به سبب محروم ماندن از میراث پدر که بر اثر مراوده ٔ اوبا یکی از کنیزان پدرش صورت گرفته بود، دچار پریشان حالی و خبط دماغ شد و چون پریشانی فکر او فزونی مییافت شعر نیکو میگفت . (فوات الوفیات ج 1 ص 106). و نیزرجوع به عقدالفرید ج 7 ص 184 و 185 و 191 و البیان و التبیین ج 1 ص 295 و ج 2 ص 178 و 179 و 181 شود.