جفجفةلغتنامه دهخداجفجفة. [ ج َ ج َ ف َ ] (ع مص ) بند کردن و گرد آوردن و بازگردانیدن شتران را بشتاب از ترس غارت . || سخت راندن چهارپایان را تا بعضی از ایشان بر بعضی دیگر نیفتند. || (اِ) آواز رفتن مرکب . (منتهی الارب ).
