جفرةلغتنامه دهخداجفرة. [ ج َ رَ ] (ع اِ) مؤنث جفر. بزغاله ٔ ماده . (از اقرب الموارد). بزغاله ٔ ماده ٔ چهارماهه یا آن که گیاه خورد و نشخوار زند. (ناظم الاطباء). || دختر گوالیده که خوردن گیرد. (ناظم الاطباء). رجوع به جفر شود.
