جلائللغتنامه دهخداجلائل . [ ج َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ جلیل بمعنی یز که از وی ازار خرگاه سازند. (منتهی الارب ). رجوع به جلیل شود. || (ص ) ج ِ جلیلة.(اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به جلیله شود.
