جلبی
لغتنامه دهخدا
جلبی . [ ج َ ل َ ] (حامص ) بدکارگی زن و کودک :
جلب کشی و همه خان ومانت پرجلب است
بدی جلب کش و کرده به کودکی جلبی .
دُسفة؛ زن جلبی و قلتبانی . (منتهی الارب ).
جلب کشی و همه خان ومانت پرجلب است
بدی جلب کش و کرده به کودکی جلبی .
عسجدی (دیوان ص 36).
دُسفة؛ زن جلبی و قلتبانی . (منتهی الارب ).