جلهة
لغتنامه دهخدا
جلهة. [ ج َ هََ ] (ع اِ) خرسنگ مدور. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || محله وکرانه ٔ وادی . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، جِلاء. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || خرما که با شیر آمیخته شود و آن مسمن بدن است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
