جلیانلغتنامه دهخداجلیان . [ ج ِل ْ ل ] (ع ص ) هویدا و آشکار. (منتهی الارب ). و بهمین معنی است در حدیث ابن عمر: ان ربی قد رفع لی الدنیا و انا انظر الیها جلیانا من اﷲ؛ ای اظهاراً و کشفا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
