جنان

جنان . [ ج ِ ] (ع اِ) ج ِجنت . (دهار) (لغت نامه ٔ مقامات حریری ). ج ِ جنت ، بمعنی بهشت . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از غیاث اللغات از کشف اللغات و قاموس و منتخب ) :
آن باهنر تویی که ز هر دانشی دلت
آراسته ست همچو ز هر نعمتی جنان .

سوزنی .

مرغزاری سبز مانند جنان
سبزه رسته اندر آنجا تا میان .

مولوی .

با تو او چون است من هستم چنان
زیر پای مادران باشد جنان .

مولوی .

رجوع به جنت شود.