جهان آباد
لغتنامه دهخدا
جهان آباد. [ ج َ ] (اِخ ) نام دارالخلافه ٔ حضرت دهلی است . (آنندراج ) :
در جهان آباد گلزارش هزاری بلبل است
از زمیداران هندی طره ٔ او سنبل است .
در جهان آباد گلزارش هزاری بلبل است
از زمیداران هندی طره ٔ او سنبل است .
تأثیر (از آنندراج ).