جهان پیمایلغتنامه دهخداجهان پیمای . [ج َ هام ْ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) جهان پیما : چو بنا شاد گشت از گنج بردن جهان پیمای شد در رنج بردن .نظامی .