جهجهةلغتنامه دهخداجهجهة. [ ج َ ج َ هََ ] (ع مص ) بانگ زدن بر دده و جز آن تا بازدارند آنرا. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). صیحه و فریاد زدن به حیوان درنده تا آنرا بازدارند: جهجه بالسبع؛ صاح لیکفه . (از اقرب الموارد).
