جهواءلغتنامه دهخداجهواء. [ ج َه ْ ] (ع ص ) کون ِ برهنه . (منتهی الارب ): اِسْت ٌ جهواء؛ مکشوفه . (ذیل اقرب الموارد). || سماء جهواء؛ آسمان صاف و بی ابر. (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد). || دار جهواء؛ خانه ٔ بدون سقف . (اقرب الموارد).
