جواثاءلغتنامه دهخداجواثاء. [ ج ُ ](اِخ ) قلعه ایست در بحرین که آنرا علأبن حضرمی در عهد ابوبکر بسال 12 هَ . ق . گشود. بعضی آنرا جؤاثا باهمزه نقل کنند. و آن نخستین جاست پس از مدینه که نماز جمعه در آن خوانده شد. (معجم البلدان ) (مراصد).
